Lal Deniz (14 Aylık)

Göbek bağı :)

Kırk haftalık sorunsuz geçen hamileliğimin ardından Lal aramızdaydı. Hamileliğim, doğumum her şey sorunsuz ve normal gitmişti. Peki sorun neydi ? 'Uyku'... Yeni doğan bebek emer ve uyur demişlerdi, hiç de öyle olmadı. Hiç abartmıyorum biz, Pınar Hanım'la tanışana kadar Lal hiç uyumadı. Tabi ki biz de...

Göbek bağının düşmesiyle başlayan beklentimiz, kırkının çıkması, altı aylık olması hatta yaşını doldurmasıyla devam etti. Lal'in gazıyla daha 18 günlükken acilde tanıştık. Biz panik içinde titrerken doktorlar sakin sakin 'gaz sancısı' dediler. Biz de o gün bugündür gazıydı, dişiydi derken uyumamasını hep bir şeylere bağladık. Bir süre sonra Lal büyük uğraşlar sonucu kısa kısa uykular uyumaya başladı ama hiçbir zaman derin uykuya geçemiyordu. Eşim, annem, ailem herkes seferber olmuştu. Ya emzirirken ya da kucağımda sallarken uykuya dalıyordu ama çok kısa bir süre sonra tekrar uyanıyordu. Çaresizlikten panik halinde sürekli Lal'i uyutmaya ve uyku ile ilgili duyduğumuz her şeyi denemeye başlamıştık. Konuyla ilgili herkesin bir fikri vardı. En üzücüsü de bu duyduğumuz şeyleri denerken, özellikle de sallama işlemini yaparken gözümüzden sakındığımız bebeğimizi ne kadar hırpaladığımızdı. Hemen hemen her gece eşimle beraber birbirimizi sakinleştirmeye çalışıyorduk. Haliyle gerilmiştik de...

Uykusuzluk tüm enerjimizi almıştı. Tamamen tükenmiştik. En kötüsü de kızımız da tükenme noktasındaydı. Uykusunu hiçbir zaman tam alamadığı için bu onun yeme düzenini ve gün içindeki aktivitelerini de etkiliyordu. Kaybedecek bir şeyimiz yok bir bunu denemedik dedik ve karar aldık. Lal'in uyku durumu ile alakalı ümidimiz kalmamıştı ki, eğitimin 3. gününde sonuç almaya başladık. Eğitimin sonunda en az benim kadar uykusuzluktan ve yorgunluktan yıpranmış Eşim 'sanki sihirli bir değnek değdi ve biz hayatımıza geri döndük' dedi. Eğitim boyunca bana destek olan eşimin sabrına ve emeğine değinmeden edemem. O olmasaydı tek başıma üstesinden gelemeyebilirdim.

Uykusuz geçen 14 ayın sonunda Lal, Pınar Hanım sayesinde kendi kendine yatağında uyumayı öğrendi. Şimdi o mışıl mışıl uyurken biz de gün içinde bize kalan zamanın tadını çıkarıyoruz. Arada da Lal'i uyutmaya çalışırken ki hallerimiz geliyor aklımıza, gülüyoruz halimize. Bir yandan da Pınar Hanım'la keşke daha önce tanışmış olsaydık diye de hayıflanıyoruz.

Geçen gün öğlen uyku saati yaklaşmıştı, bir baktık yerde kitabına sarılmış uyuyakalmış. İnanılır gibi değildi, bakıp bakıp güldük. Evdeki gergin hava yerini kahkahalara ve kıkırdamalara bıraktı çoktan. Ne kadar teşekkür etsek az biliyorum ama yine yeniden sonsuz teşekkürler ve sevgiler :) iyi ki varsınız...

Gamze Şeker Deniz