YUNUS EMRE AĞIN (18 AYLIK )

Öncelikle yazacağım her şey doğrudur. Tüm samimiyetimle sizinle paylaşacağım. "Ben programa başlamadan önce yorumları ilk okurken bunlar doğrumu yoksa uyduruyorlar mı, böyle şey olabilir mi diye düşünmüştüm". Çoookkk zor bir gebelikten sonra 35 haftalık iken 2. Çocuğum Yunus Emre doğdu. İlk 4ay gaz problemi olmasına rağmen uykuları 3-4 saat sürerdi. 6. Ayın sonunda sünnet oldu işte her şey o zaman başladı. Geçen sene Ağustos ayından bu senenin Ağustos ayına kadar yani tam bir yıl uyumadı. Uyumadı diyorum şöyle ki sünnetten önce sallamıyorduk emiyordu yatağına bırakıyordum 3-4 saat sonra uyanıyordu.

Sünneti çok zor oldu 3 gün 3 gece hiç durmaksızın ağladı uyuması ağlamaması için sallamaya başladık sünneti iyileşti artık sallanmadan uyumuyordu tabiî ki zamanla bu çekilmez olmaya başladı. Tam 1 yıl boyunca önce memede emerek uykuya dalıyor, sonra ayaklarıma alıyor sallıyor uykusunun derinleştiğini düşünüp yatağına koyuyordum Tam 1 saat sonra kurulmuş saat gibi uyanıyordu tekrar memeye al ayağına al salla yatağına bırak sende yatağa gir uykuya dal hop 1 saat oldu uyan bu sabaha kadar böyle devam ediyordu. Yani sabahı sabah ediyorduk tüm gece toplam belki de 2 saat uyumuyorduk.

Gündüz uykuları ise aynıydı. Artık bacaklarım dayanılmaz şekilde ağrıyordu diz kapaklarımın arka tarafı yumurta büyüklüğünde şişiyordu (eşimle dönüşümlü salladığımız halde). Bacaklardan umut kesilince hamak aldık o da çözüm olmadı, bu sefer de ellerim hamak sallamaktan kapı kulpunu açamaz, musluk başını çeviremez duruma geldi. Programa başlamadan önceki son 1 aydır ise ister ayakta ister hamakta olsun hiç durmaksızın sallansın yine de 1 saat içinde hala sallanıyorken bile uyanıyordu. Zamanla düzelmiyor her geçen gün daha kötü oluyordu. Götürmediğimiz doktor götürmediğimiz hoca kalmadı. Ultrason kan tahlilleri yapılır hepsi normal "annesi uykusu için yapılacak bir şey yok bir de şu ağrı kesiciyi ver belki iyi gelir, bide şu antihistaminiği ver belki uyutur" derlerdi. 3-4 hafta geçer ben yine eşime ne olur başka bir doktora daha gidelim dayanamıyorum artık belki çocuğun bir şeyi vardır derdim giderdik yine aynı şeyler.

Ama ben artık tek kelimeyle bitmiştim çünkü sıfır uykuyla güne başlar 1,5 yaşında yemeyen uyumayan ve de çok hareketli bir çocukla sürekli ilgilen ayrıca, 7 yaşında kızım var onun sorumlulukları bir evin sorumlulukları eşime karşı olan sorumluluklarım vs. kaldıramıyordum. Öyle gündüzler geçirdim ki kendimi çok kötü hissettiğim için bayılacak gibi olurdum. "Allah'ım şimdi düşer bayılırsam bu çocuklar ne yapar güç kuvvet ver" diye dua ederdim. Artık bizim uykusuzluğumuz kronikleşmişti dün gece uyumadık ondan önceki gece ondan önceki gece geçen ay ondan önceki ay... Kaldıramıyordum artık geceleri hem sallar hem ağlar hem dua ederdim. Kızım bile "keşke anne kardeşimin olmasını hiç istemeseydim kardeşim uyumuyor sen uyumuyorsun mutsuzsun sinirlisin eskiden neler neler yapardık beraber" diyordu.

Her zaman araştırdım uyku eğitimi diye bir şey olduğunu biliyordum ama bunu tek başıma yapamazdım. O gün yine çaresizliğime çare ararken Pınar Hanım'a rastladım (nette)... Çocuktan fırsat buldukça Pınar Hanım'ın TV videolarını izledim, çalıştığı ailelerin yorumlarını tek tek okudum, bizim gibi olanlar da varmış inanamıyordum eşime anlatıyordum çevremdeki insanlara anlatıyordum "ağlatarak çocuk mu uyutulur bunun için para vermeye gerek yok ki atın çocuğu bir odaya ağlar ağlar uyur zaten ama buna senin vicdanın nasıl el verir" diyorlardı. "Bu Avrupalıların kültürü bizim kültürümüzde çocuk ağlatılmaz. Merhametsiz şefkatsiz olunmaz" diyorlardı. Eşimin desteği ile Pınar Hanım'la tanıştım, artık kimsenin ne dediği umurumda değildi. 1 yıldır uyumayan ben ve çocuğumduk çünkü onlar değildi. Evde değildik, eve geldik eksiklerimizi tamamladık programa başladık.

İlk günler zordu ama inanın geçen 1 yıl kadar zor değildi... İlk gün 45 dakika ağladı ben de yerde yatakta ağladım, eşim de koridorda... Bu güne kadar 1 dakika bile ağlatmadığımız çocuğunuz yanı başınızda hıçkırıklarla ağlıyor size ellerini uzatıyor, sizse hiçbir şey yapmadan yatıyorsunuz elimden hiç bir şey gelmiyordu bir ara kollarımı park yatağın altına sokup yatağı sallamak isterken kendimi buldum. Hemen bıraktım bu ağlamalar yavaş yavaş azalmaya başladı. 3. Gün 10-15 dakika 6-7. Gün 5-6 dakikaya düştü. Geceleri 5-6 defa ağlamalar gün be gün azalmaya başladı programa başlayalı şu anda 25 gün oldu son 10 gündür Yunus Emre akşamları beni emiyor kafasını çekiyor yatağını gösteriyor öpüp koklayıp yatağına koyuyorum arkasını dönüp yatıyor bende odadan Pınar Hanım'a dua ederek çıkıyorum, MAŞALLAH...

Gündüz uykularımız hala biraz problemli ama düşünün Yunus Emre hiç uyumayan bir çocuktu şu anda ise gece 10-12 saat deliksiz uyuyor. Uyansa bile kendi kendine tekrar uykuya dalabiliyor. Önceleri Yunus Emre uyuyunca elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi ortada kalakaldım, nereye koşturacağımı şaşırdım. Şunu yapacağım, bunu da yapalım yeni taşınmıştık ama uykusuzluğun yüzünden tam olarak yerleşememiştim önce onları hallettim. Programın 10. Günü kızımla dışarı çıktık gezdik dolaştık. Allah kimseyi çaresiz bırakmasın, çaresizlik ne yapacağını bilememek çok zor çocuğu uyuyan yemek yiyen annelere hep imrenerek bakardım, ne şanslı diye düşünürdüm. Çok şükür MAŞALLAH artık benim çocuğumda uyuyor ve eskiye oranla yemesi de daha iyi.

Daha anlatacak çok şey var ama bu kadar yeterli sanırım. Bu süreçte ve her zaman yanımda olan destekleyen moral veren eşime teşekkür ederim. Pınar Hanım'a gelince telefondaki nazik insanın en zor anlarında bile destekleyen yüreklendiren o ses tonunu hiç unutmayacağım. Keşke tüm insanlar Pınar Hanım gibi işini bu samimiyetle, dürüstlükle ve layıkıyla yapsa. Pınar Hanım her şey için çok teşekkür ederim.

Ailenizle birlikte mutlu, sağlıklı, uzun bir ömür geçirmenizi dilerim.

Firuzan AĞIN