Timur Mehmet (4 Aylık)

Uyku eğitimi ile tanışmamız daha Timur Mehmet’e 5 aylık hamileyken oldu. Şöyle ki bir arkadaşım ile birlikte katıldığımız bir düğünd,e kendi oğluyla yaşadığı uyku sorunlarından ve Pınar Hanım’la bu sorunu nasıl çözdüğünden bahsetti. O zaman, ‘daha çok erken böyle şeylere, belki benim oğlum uyur öyle olmaz’ demiştim ama, ne olur ne olmaz diye de adını not etmiştim Pınar Hanım’ın. Zaman geçti ben de, bebek bakım, gebelik eğitimlerine katılırken bir yandan da çocuğuma doğru uyku alışkanlığı nasıl kazandırabilirim bilgilerini öğrenmeye çalıştım. Ve, YouTube da Pınar Hanım’ın hazırladığı videoları dikkatle izlemeye başladım.

Dersime çalışmaktaydım yani ☺ Sonrasında da Mehmet doğdu. Doğduğundan 2 haftalık olana kadar Mehmet hiç uyanmadı. Biz onu, karnını doyursun, emsin diye zorla uyandırıyorduk, hatta o dönemde gittiğimiz bir çocuk doktoru "Kırkından sonra uyku duasına çıkarsınız" demişti, biz 15’nci gün başladık uyku duasına:))) Çünkü Mehmet kolikti, bir çaresi yoktu. 3’ncü aya kadar sabredecektik, artçıları 4’ncü ay a kadar sürecekti.

Oğlumuz gaz sancılarıyla mücadele ederken, anne- baba beraber sırayla onu kucakta avutmaya başladık. Böylece pek de güzel dalıyordu uykuya. Bu şekilde geceleri nöbetleşe uyutmalara başladık. Ama Mehmet, hızla kilo alıyordu ve o büyüdükçe onu bu şekilde uyutma yöntemi de sürdürülebilirliğini kaybediyordu. İşte tam da bu durumdayken, başladım uyku eğitimini enine boyuna araştırmaya. Ve, eğitim verdiğimiz ve vermediğimiz durumda kazanımları karşılaştırarak eğitime karar verdik.

Düşündük ki eğitim vermezsek Memo zaten uyumadan saatlerce ağlayabiliyordu, çok yorulduğu için, huzursuz, mutsuzdu. Eğitim verirsek de, bir miktar ağlama ihtimali vardı, hadi bu biraz daha fazla olsundu, ama mutsuz olanı daha duymamıştık. ☺

Durumu böyle idare ederken, Kundak Uyku ile iletişime geçtik ve Mehmet tam 4 aylık olduğu gün eğitime başladık.

Uyku eğitiminde çocuğu haddinden çok ağlatma söylentilerinin aksine Memo öyle aman aman ağlamadı. İlk gece acemiliğimizden biraz zor geçti kabul elbette ☺ Bir miktar ağlasa da, sonuş olarak o kendi kendine uyumayı öğrendi. Ebeveynler olarak bizler de ona bunu gerçekleştirmesi için fırsat vermiş olduk. Bu eğitim sonucunda kazanımlarımız ise çok ama çok değerli bizim için. (O zaman eğitim öncesinde gelen tüm romantik eleştirilere de buradan selam yollayalım👏🏻çünkü Mehmet artık odasında yatağında kendi kendine uyumayı başarabilen bir bebek ☺)

Bu yazıyı yazıyorum çünkü, eminim bizimle aynı durumda olan anne babalar var.Ve, eğer uyku eğitimi konusunda çekingen davranıyorlarsa belki bizim ulaştığımız mutlu son onlara da cesaret verir. Yardımlarınız için ailemiz adına sonsuz teşekkürler Pınar Hanım. Sevgiler...