MEHMET KEREM ABAY ( 5 AYLIK )

Bebeklerin emmemesiydi, gaz problemiydi gibi birçok sorunu çevreden duymuş veişelenmiştim ama ne hamileliğimde ne de Mehmet Kerem doğduktan sonra uykunun bir sorun olacağını düşünmemiştim, en azından büyük bir sorun. Ne yazık ki çok yanılmışım, uyku olabilecek en büyük sorunmuş. 2. haftadan sonra Kerem'in gaz problemleri başladı ve giderek durmadan ağlayan kolik bir bebek haline geldi. Sabah akşam kucağımızda onu hoplatarak evin içinde at gibi koşturuyor, zaman zaman fön makinesi ile kısa süreliğine sakinleştirebiliyorduk.

Başlarda geceleri emme ihtiyacı olduğu için uyanması garibimize gitmiyordu ve uyandıkça kayınvalidem Kerem'i bana getiriyor sonra gidip ayakta sallayarak uyutuyordu. İlerleyen günlerde ben bir annenin yapmaması gereken en büyük hatalardan birini yaptım ve hem çevremdeki kimseyi yormamak, hem hep beraber kesintisiz uyumak hem de bebeğimin kokusu ve sıcaklığıyla uyumak adına Kerem'i yatağa alıp meme açık önünde hiç kıpırdamadan uyumaya başladım. Aklımca geceleri böyle idare ediyorduk ama gündüzleri sorunumuz çözülmüyordu.

Gerçi sorunumuzun sadece gazdan değil uyuyamamaktan kaynaklandığını anlamamız bile epey zamanımızı almıştı. Gündüzleri ise çözüm olarak Kerem'i ana kucağında son sürat bir ileri bir geri sallayarak uyutuyordum. Zaman zaman kırk dakika, bir saat sallamaların sonunda artık bebeğim serseme döndüğünden mi yoksa yorgunluktan mı bilinmez uyuya kalıyordu. Sessizce kalkıyor evde çıt çıkarmıyor çıkartmıyordum. Hatta güç bela ettiğim kahvaltım için yumurtayı bile yan odada (bebeği açık mutfaklı salonda uyuttuğumdan) kırıp tavaya koyduğumu bilirim çünkü hakikaten çıt sesine uyanıyordu. İşin kötüsü bu kadar uğraşın ardından Kerem'in 20 dakika maksimum yarım saat uyuyabilmesi ve ağlayarak uykusunu alamamış uyanmasıydı.

Zamanla ana kucağında sallanarak uyumak yetmeyince yanına fön makinesi, bir süre sonra o da yetmeyince memede emzirerek uyutup ana kucağına koymak gibi giderek çıtayı artırıyor ancak sorunu bir türlü çözemiyordum. Bu arada belimin ağrısından ve hayatımda ilk defa yaşadığım korkunç siyatik ağrısından geceleri Kerem'i artık yatakta meme açık değil emzirip ana kucağına geri koyarak uyutuyor ve neredeyse dört aylık olmasına rağmen gecede saat başı uyanıyor azıcık meme emip geri uyuyordu.

Fiziksel ve özellikle de psikolojik olarak o kadar yıpranmıştım ki utanarak söylüyorum küçücük bebeğe bağırdığım zamanlar oldu. Evim tımarhaneye, hayatım cehenneme ve ben de bebekle beraber ağlayan mutsuz bir anneye dönüşmüştüm. Sinirlerimizin sürekli bozuk oluşu eşimle de anlamlı anlamsız tartışmamıza sebep oluyor bebeği de bizi de daha da geriyordu.

Bir gün gene çaresizce ağladığım bir gece internette bebeklerde uyku problemine dair araştırma yaparken Pınar Hanım'ın web sitesine denk geldim. Birçok kişi gibi önce ben de şüpheyle bakıp, anlamayıp "ne yani eve gelip çocuğumu mu sallayacaklar" diye düşündüm. Sonrasında konuya dair daha çok araştırıp bir uyku eğitimi tekniği bulup kendim uygulamaya çalıştım ama 20. dakikada bebek de ben de kriz halinde ağlıyorduk. Konudan eşime de bahsedip ve tabii ki onun da bizim uyutamadığımız çocuğu telefonla mı uyutacaklar gibi tepkisine olumlu yaklaşıp Pınar Hanım'ı aradım. İlk olarak ayı itibariyle 4,5 ayı doldurması gerekiyordu. Olsun bebeğimin durumuna dair bir umut vardı ya beklenirdi. Hakikaten gün saydım ve tam 4,5 aylık olduğu gün tekrar Pınar Hanım'ı aradım. İki haftalık emek isteyen bir çalışma sonucunda iki hafta önce tuvalete bile zor gidebilen ben sevdikleriyle bol bol rahat vakit geçirir, sabahtan akşama vızlayıp ağlayan bebeğim ise etrafa gülücükler saçan herkesin ne kadar neşeli ve uslu dediği bir bebek haline gelmiştik.

Bunu okuyan annelere söyleyebileceklerim "uyku eğitimine inanmaları, uygulamayı harfi harfine titizlikle yapmaları, kafalarından buna değeceğini tüm emeklerin bebeklerinin rahat uyuması dolayısıyla büyümesi ve mutluluğu ve aileleri için olduğunu kendilerine hatırlatmaları ve son olarak yakınlarına da konuyu detaylarıyla bunun onların iyiliği için olduğunu ve dünyanın her yerinde bebeklerin böyle uyutulduğunu onlara anlatmaları" olacaktır. Pınar Hanım'a buradan da çok teşekkür ederim, kendisine çok minnettarım, bilmeli ki birçok annenin duasını, iyi dileklerini her gün alıyor.

Sevgilerimle...

Özge Abay