Ahmet Erdem Usta (11 Aylık)

Ahmet Erdem 2.çocuğum. Abisi Eren Mete 3,5 yaşında. Kendimi tecrübeli bir anne olarak görürken 2 çocuklu olmanın çook farklı olduğunu bebeğimin doğduğu ilk gün anladım J Ama uyku ile ilgili bir sorun yaşayacağımı hiç düşünmemiştim doğrusu, Eren Mete’de hiç böyle şeyler yaşamamıştım çünkü. Aslında, Ahmet Erdem’in ilk aylarında uyku sorunu çok fazlaca yoktu. Amma ve lakin uyku düzeninin ne olması gerektiğini öğrendiğimde daha ilk aylardaki durumun bile problemli olduğunu anladım. Memede veya ayakta sallanarak uyuyan bebeğim yatağına koyduğumuzda en azından 1 veya 1-5 saat uyuyordu. Bu bizim için mükemmel bir süreydi, bilmiyordum bebeğin kesintisiz 10-11 saat uyuyabileceğini J

5. aydan itibaren gündüzleri ayakta sallanarak uyuduysa yatağına koyduğumuzda 15 dk içinde uyanıyordu geceleri meme emerek uyuyor, sabaha kadar sayısını hatırlayamadığım kadar uyanıyor meme emip geri yatıyordu. Bazı zamanlarda ise ne emiyor ne sallanmak istiyor, sadece sürekli ağlıyordu. Bu durum böyle 11 aya kadar devam etti. Tabi gündüzleri annem geceleri ben, bebeğim ise kesintili olan bu uykuların kalitesizliği sebebi ile harap olmuştuk yorgunluktan...

Konuştuğum arkadaşlar, internette yaptığım araştırmalar sonucu yollar bana hep Pınar Hanım’ı gösterdi. 9,5 aylık olduğunda Pınar Hanımla ilk görüşmemizi yaptık. Bu işte ilk adımın kararlı olmaktan geçtiğini vurguladı. Çünkü biraz zorlayıcı anları vardı eğitimin. Ya çok ağlarsa, ya bu ağlama sebebi ile bir şey olursa diye endişeleniyor, çok çekiniyordum. Hiç ağlatma taraftarı değildim çünkü ... Kendimde o kararlılığı bulduğum an ise bebeğim artık 11 aylıktı.

Eğitime başladık. Çooook heyecanlıydım, korkuyordum, yapabilecek miydim bilmiyordum. İlk gecemiz çok ama çook zordu tam 1,5 saat boyunca içli içli hıçkıra hıçkıra anne diye sanki yalvararak ağladı, anne deyip cevap gelmediğinde anneanne diye ağlamaya devam etti, bu arada ben kahroldum, içim parçalandı, herhalde böyle ağlamasına ben dayanamayacağım diye düşünürken pınar hanıma mesaj attım, hemen öyle vazgeçmek yok dedi bana, hiçbir derdi yok şu anda, sadece sizi protesto ediyor, emin olun uyuyacak, yeter ki siz sakin olun ve bekleyin dedi. Dediklerini aynen yaptım ve 1,5 saatin sonunda uyudu. Gece 2 kere uyanıp kendi kendine uykuya döndü ve daha bu ilk geceydi. Ertesi gün ise ilk gündüz uykusu denemesini gerçekleştirecektik, 8 dakikada uykuya geçtiğinde gözlerime inanamadım. 2. Gece uykumuzda ise ağlama süresi 30 dakikaya düştü. 3.gün devreye annem girdi işe dönmem gerektiğinden uykularıyla annem ilgilendi. Ahmet Erdem anneannesini hiç üzmedi 5-6 dk. gibi kısa sürelerde uykuya geçti. Tabi bu arada da öğrenmiş olduk ki derdi tasası yoksa ve ağlıyorsa , biraz ağlamasının da bir sakıncası yokmuş J

Böylece 2 haftanın sonuna geldik… Pınar Hanım’ın kendinden emin tavrı, sakinleştirici ses tonu, verdiği sürekli destek ile bu zorlu sürecin üstesinden geldik sanıyorum J

Gece defalarca kalkan bebeğim artık neredeyse hiç kalkmıyor ya da kalksa bile kendisi uykuya tekrar geçebiliyor, kendi yatağında, kendi kendine uyuyabiliyor. Ağlamaları ise çook azaldı. Öpüp koklayıp iyi uykular dileyip yatağına koyup odadan çıkar hale geldik. “Mucize’’ sandığım şey, ya da “nasıl olur ki böyle bir şey “ dediğim şeyi şu an yaşıyor olmanın mutluluğu içerisindeyim J

Daha yolumuz var tabi... tatillerde, hastalıklarda, misafirliklerde, durum değişikliklerinde aynı kararlı tutumla kuralları uygulayıp kendi kendine uyumasına fırsat verip, kesintisiz uykunun devamını sağlamamız gerekiyor.

İyi ki Pınar Hanım’ı tanımışım, kendisine çoook teşekkür ediyorum bize bu uykuları armağan ettiği için. Bu zorlu süreçteki diğer en büyük yardımcım olan anneciğime ve gaz verip destekleyen eşime de çook teşekkür ediyorum :)

Sevgiler,

Şule Denizli Usta