ÖMER SALİH ÇETİN (12 AYLIK)

Baharın ilk gününde geldi hayatımıza oğlum... Onu kucağına alınca insan yanından hiç ayırmak istemiyor ta ki yanından ayrılmaz olana kadar...

Doğduğunda çok sakin bir bebekti Ömer Salih. Uyku sorunu çekmedik ilk aylarda sadece çok sık emer, sürekli emmeye uyanırdı. Bebekken daha fazla özen gösteriyordum, emer emmez hemen yatağına koyuyordum, yanıma almamaya özen gösteriyordum. Ama babamızın çalışma saatleri belirli olmadığından bazı günler evde olmadığı için o yokken yanımda uyumaya başladı, benim de kolayıma geldi yatarak emzirmek ve uyutmak. Ve benden ayrılmayan bebeğin temellerini atmış oldum böylece...

Ömer Salih 6. Ayına gelince odasını ayırmaya karar verdik. Çocuk odasını hazırladık. Ama sadece yatağı geçirmişiz meğer... Ömer Salih o odada hiç yatmadı, yatıramadık! Derin uykusunda bile yatağa koyarken çığlık atarak uyanıyordu ve o günden itibaren bizimle beraber yatmaya başladı.

Aylar geçiyor ve eşim Ömer Salih'i odasına geçirme konusunda sürekli söylemde bulunuyordu. Ama onun bizden ayrı yatacağına, bizden ayrılacağına hiç ama hiç ihtimal vermiyordum ve hep erteliyordum. Arkadaşından biri Kundak'ı duymuş ve bir gün heyecanla anlatmaya başladı. Eşim o kadar çok inanmıştı ki... Ben ise yalnızda gülümsedim, "Ömer Salih mi..." diye düşünerek. Kendime epey süre verdim hazırlanmak için ve sonunda kabul ettim.

Ömer Salih'in doğum gününden sonra Pınar Hanım'la görüştük. O kendinden o kadar emindi ki, sesi o kadar güven veriyordu ki, dedim "biz bunu başarabiliriz". İlk gün 3 saatlik ağlama seansından sonra gece her saat başı emmeye uyanan, benimle beraber gece 2'de yatıp öğlen 2'de kalkan Ömer Salih'ten eser kalmadı. Artık kesintisiz kendi yatağında kendiliğinden uyuyan bir oğlum var. Onun uyku düzeniyle onun huysuzluğu iştahı hepsi yoluna girdi ve en önemlisi kendimize vakit ayırabilen bir aile olduk. Her şey için, tüm desteği için Kundak ekibine çok ama çok teşekkür ederiz. İyi ki varlar, yaşasın uykulu günler ve geceler...

Ümmühan Çetin