Deniz Turhan (16 Aylık)

Merhaba,

Benim adım Deniz. Ben tam 16 aylık oldum. Doğduğumdan beri hava kararıp akşam olunca tüm aileyi bir telaş bir stres alırdı. O zamanlar gazım çok olduğu için zor uyur akşam 6 oldumu ağlamaya başlar ve 10 a kadar uykuya dalamazdım... Bir anneannemin kucağında bir annemin koynunda uyur sabaha kadar her saat başı uyanırdım.

Biraz büyüdüğüm zaman gazım geçti ama kafam o kadar karışıktı ki uyumakta çok zorlanıyordum. Bir gün babam kucağına alıp müzik dinletip beni sallıyor ve uzun süre kucağında tutuyordu sonra "artık al şunu kollarım yoruldu " deyip beni anneme veriyordu, uzun süre annemle sallanıyor zor zar uykuya dalıyordum ama bir türlü uyuyamayıp 2 saatte bir ağlıyor, annemi istiyordum. Pek çok geceyi annemle beraber salon koltuğunda, bazen de odamdaki sallanan sandelyenin üzerinde yarı uyur yarı uyanık geçirirdik.

Gündüz oldu mu anneannem ve babaannem beni ayaklarında sallıyor, o da olmadı kucaklarında tutup popoma ufak ufak vurarak pışpışlayıp uyutuyorlardı. Her akşam annemin yüzünde aynı endişeli ifade "bu akşam bakalım nasıl uyutacağız" ya da " bu gece acaba kaç kere kalkacağım" oluyordu. Çogu zaman 8-9 kere kalkıyorduk. Geceleri hep annemi istediğimden ertesi sabah çok yorgun görünüyor, ilk fırsatta yatıp uyuyor ve tüm günü o şekilde geçiyordu.

Bir ara bana yatarken mama vermeye başladılar,o esnada annemin kucağında sandalyede sallanıyor bazen kendimden geçiyor ve oracıkta uyuyordum,sonra gecenin bir vakti uyandığımda kendimi yatağımda buluyor ve basıyordum yaygarayı. "Beni neden yatağıma koydunuz,neredesiniz,aneeee" diye bağırıyordum içimden. Annem hemen içeri dalıyor beni kucağına alıp sallayıp uyutuyor ve ben fark etmeden yatağıma yatırıyordu.Çoğu zaman onu odadan çıkarken yakalayıp tekrar ağlıyordum gitmemesi için. Geceler böyle sürüp giderken artık ev ahalisi uyku meselesinden korkar olmuştu. Her akşam ne şekilde uyutulacağımı düşünüp merak ediyordum.

Bir gün annem bana farklı şeyler yaptırdı ve o günden sonra annemin yüzü gülmeye babam akşamları kendine zaman ayırmaya,bense bütün geceyi tek başıma ve hiç uyanmadan uyumaya başladım.

Peki ne mi oldu?

Pınar Abla annemle babamı, benim kafamı çok karıştırdıkları için uyardı ve benim artık bir abi olduğumu, kendi kendime uyuma zamanım geldiğine onları inandırdı. Hep beraber bunu başarabileceğimizi bize öğretti.

Annem bu başarının en büyük payı senin diyor. Ben bu süreçde çok akıllı ve uyumlu olmuşum. Aslında çaba sarf ettiğim doğru, aralarda ağladım ama artık kafam karışık değil ve iyi uyuduğum için hem daha hızlı büyüyeceğim hem daha kolay öğreneceğim. Annem de kendine, evine ve en çok da tabi ki bana daha fazla ve verimli zaman ayırabilecek.

Uykusu benim gibi olan,uyku meselesi ayladır kabusa dönmüş, geceleri 2 saatten fazla deliksiz uyuyamamış ( ki annem 16 aydan sonra ilk defa 10 saat deliksiz uyudu) her aileye, her kardeşime Pınar Abla ile iletişime geçip en azından denemelerini öneririm. Annenizin babanızın yüzünün gülmesini istiyorsanız kendi kendinize uyumayı öğrenin çocuklar. Şimdi parka oynamaya gidiyorum çünkü dün gece deliksiz 10 saat uyudum ve kendimi çok enerjik hissediyorum :)

Hoşçakalın.

Deniz Turhan